kadang hidup ni pedih smpai kite sendri tak mampu nk tanggung...
pagi tady pas sarapan aku termuntah, umie terkejut la dgar...
umie suh aku bersiap utk gi klinik n tak payah gi klass arinih...
lam perjalanan gi klinik umie langsung tak cakap ape2 ngan aku...
gi klinik pesakit luar kat transit point, masih lom bka n kmi tggu la...
kol 8:30 bru bka n umie terus amik no giliran n daftar pesakit, aku disuruh duduk ngan nada keras...
smpai jer giliran umie terus sentap tangan aku mendesak aku ke bilik rawatan...
aku tak cakap ape2 tpi umie yang gitaw ape yg dah jadi, aku diam jerk...
umie minta aku tggu kat luar pintu coz ade hal nk cakap ngan doktor, aku ikutkan jerk...
tak smpai 5minit umie panggil masuk... doktor wat pemeriksaan rutin ar kat aku...
ape yg aku terkilan doktor bgi aku 'pregnancy test card', so aku cakap "im not pregnant"
umie minta aku buat jugak, aku ke bilik air utk buang air n letak kat test card.
keputusan nyer aku negatif[kan aku dah kate aku tak ngandung]...
doktor periksa nadi n dengupan jantung, die kate aku lemah sangat...
die kate aku kurang zat lam bdan... die bgi aku surat utk serahkan pade pihak kolej[aku kna rehat smpai ahad]
lagi aku dberi vitamin c & b...
tapi umie still tak puas aty lagi ngan aku, kali nih die bawak aku gi klinik swasta kat air putih[klinik seong]
same gak la kna wat test card & kputusan ttap same...
doktor tnye aku "berape lame dah awak tak makan?" aku jawab ngan sebak "last makan malam kelmarin"
n doktor kate sebenarnye perut aku masuk angin sbab tak makan lame sangat!!!
doktor gitaw umie yang aku tak ngandung & tak perlu khuatir,umie diam jerk.
doktor bgi 2 jenis ubat, 1 kunyah n 1 lagi kna makan 1jam sebelum makan nasi..
on the way blik umah umie bru cakap lok2 ngan aku.
tnye aku nape aku tak mam, law ade masalah ckap jgan diam...
aku ngan sebak n menangis nih tak boleh nk jawab pe2...
tapi lam haty "perlu ke sume masalah aku nk bagitaw orang???"
aku minta umie anta aku gi kolej, smpai kolej aku suh umie balik coz aku nk blik sndri nk rehatkan pikiran.
aku masuk kelass smate2 nk anta mc jer, kawan2 tnyer aku ape dah jadi kat aku coz diorang tak penah lagi tgok aku sedih smpai tahap macam nih. ngan sebak yg tak abis dri tady n mate masih merah bru pas nangis.
aku citer la masalah aku, lecturer pun ader dengar samer..
ape yg terharu sangat kawan2 aku pluk aku minta aku terus sabar, ader gak yg mengalir air mate..
btul kate abg alang "kawan mase sedih, kekasih mase gembire"
tapi aku tak salah kan fizan lam hal nih sbab die tak taw pe2 n die bkan la punca masalah aku..
pade aku die DewaCinta aku.
dah selesai tu aku jalan kaki gi taman esplanade, aku dok sorang2 kenangkan naseb badan.
aku sedih sangat smpai air mate aku tak henty mengalir...
aku ingat umie anta aku gi klinik sbab die takut aku sakit n risaukan aku tapi tak.
aku nih die pkir yg bkan2, smpai snggup ar wat testcard pade aku...
aku ade maruah lagi, maruah keluarge pun aku jage kat mane aku gi skalipun..
aku nih anak yang tak bergune ke sampai dilyan macam nih...
puas aku nangis, aku jalan gi bus-stand, tahan teksi terus gi cc, handbag aku tertinggal lam kereta umie..
sume ade lam tuh termasuk hp n ic, seb bek la lam poket ader rm17..
aku harap fizan tak tggu sms aku..
nk wat pe2 pun aku dah takde aty lagi dah sekarang, pasni mane aku nk pegi aku pun tak taw.
law aku balik umah pun bkan ader yg peduli pun, ntah2 law aku maty lam blik pun diorang tak taw..
tgok la law larat ptang kang aku blik la..
aku tak taw macam mane lagi dah muktahir idup aku, smpai bile aku terus hidup macam nih.
yg tak baek tak penah aku buat, orang tuduh & syak aku buat.
yg baek penah aku buat ader ke orang nak pandang???
law orang len aku tak kisah sangat tapi nih umie aku yg syak aku macam tuh..
aku tak taw lagi sampai bile tuhan nk duga aku, aku lemah sangat2 ngan ujian macam nih.
hidup macam lam tempurung, wat itu ini tak boleh.
pasal masalah nih la aku hilang selera makan, aku tak nak gitaw masalah aku kat fizan.
aku tak nak die risaukan aku, lagipun arini die nk gi camping jdi aku tak nak rosakkan mood die..
aku sayang die, die la segale2nye pade aku...
aku harap die tak ushar blog aku arinih, law taw pun bia la pas die blik camping esok...
nilai2 suci arini di nodai lagi, smpai bile aku pun tak pasty...
Friday, January 30, 2009
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
3 comments:
erm..pizan tu mmg xguna pon n ptot disalahkan..btol kata ma " kawan masa sedih, kekasih masa gembira"..ermmmmm
pijan tuh dewa cinta ma la, mane leh cakap macam tuh.. die segale2nye pade ma k..
huhu adik tabik la ngan cite akak...adik puas ati giler baca blog akak...terharu pown ada gak taw..huhu...
Post a Comment